Friday, November 20, 2015

Thalys

Κείμενο και φωτογραφίες της Μ.Μ.



Με κανένα τρόπο δεν μοιάζω με τρομοκράτισσα, όπως το εννοούν αυτοί τουλάχιστον. Ο μαυρούκος που πήραν πριν από μένα θα έλεγα οτι βρίσκεται πιο κοντά στην ως τώρα εικόνα που έχουν στα παρανοημένα κεφάλια τους.

Διαδρομή Παρίσι-Άμστερνταμ, Thalys. Δεν συνηθίζεται να μπαινοβγαίνουν μπάτσοι στα τραίνα, όμως εμείς έχουμε εφτά Γάλλους -άντρες και γυναίκες- στο βαγόνι μας με πλήρη εξάρτηση και τσιτωμένα πρόσωπα. Φωτογραφίζω. Σηκώνουν τον νεαρό μαύρο και μαζί με τη βαλίτσα του τον βγάζουν στον χώρο ανάμεσα στα βαγόνια. Ξαναφωτογραφίζω. Του κάνουν σωματική έρευνα, ψάχνουν την βαλίτσα, το πορτοφόλι, το κινητό παρά τις έντονες διαμαρτυρίες του. Η διαδικασία ειναι λεπτομερής. Οι περισσότεροι επιβάτες δεν ενδιαφέρονται, ενα κορίτσι ρίχνει ανήσυχες ματιές, έχω σχεδόν γυρίσει στην πλάτη του καθίσματος και παρακολουθώ σταθερά. Στο πρόσωπο του μπάτσου που ψάχνει τη βαλίτσα παρακολουθώ τη σκέψη "τι σκατά θα κάνω άμα βρω καμμιά βόμβα εδώ μέσα". Ακολουθώ την ανυπόστατη σκέψη του, όλο αυτό ειναι καθαρά ρατσιστικό επεισόδιο. Ολόκληρη η ομάδα στριμωγμένη στον μικρό χώρο βρωμάει απόγνωση για τη γαμοδουλειά που έχουνε διαλέξει. Είκοσι λεπτά αργότερα τον ευχαριστούν και ζητάνε να συνεχίσει ήσυχος το ταξίδι του, αυτός αρνείται να φύγει και τους τα χώνει.

Περνώντας από μπροστά μου σηκώνω να ξαναφωτογραφήσω, και μένω στον αέρα. Οι μπάτσοι μου την πέφτουν για να σβήσω ο,τι φωτογράφησα. Αρνούμαι. Μου ζητάνε επίμονα το κινητό, να πάρω την τσάντα μου και να τους ακολουθήσω. Προτείνω να τους δώσω το διαβατήριο. Χαίρονται και ξεχνάνε την τσάντα. Μου τη σπάει τρελά η ιδέα να βάλουν τα χέρια τους στα προσωπικά μου πράγματα. Τους ακολουθώ. Οι εντολές έρχονται καταιγιστικά. Κάθισε! Όλοι όρθιοι τριγύρω, αγέλη. Επικεφαλής άγρια σκύλα. Δεν με αφήνει να μιλήσω και έχουμε πλακωθεί ήδη απ' έξω. Το επιχείρημά μου στα ουρλιαχτά της ειναι οτι "αισθάνομαι ασφάλεια που βρίσκονται αυτοί εκεί και θέλω να το καταγράψω". Το ύφος και τα ρούχα μου δεν υποστηρίζουν την άποψη. Δεν με ακούει καν και φορτώνω. Ένας δεύτερος με πιέζει να βάλω το πιν στο κινητό. Η επόμενη διαταγή της σκύλας ειναι να ανοίξω τις φωτογραφίες. Γιατί βρίσκεται σε κίνδυνο. Προφανώς είναι σε άμεσο κίνδυνο η λογική της, ψάχνει για Γάλλους με γαλλικά διαβατήρια. Προσπαθώντας πιο πειστικά επαναλαμβάνω το επιχείρημά μου δυνατά κι επίμονα. Απάντηση, με τα δόντια εξω, οτι η ίδια κινδυνεύει. Περίεργο, και ο κοινωνικός σας ρόλος; Ο δεύτερος συμπληρώνει οτι δεν πρέπει να βγαίνουν τα πρόσωπά τους στο Ίντερνετ. Τους ρωτάω αν φαίνομαι επικίνδυνο πρόσωπο. Ο τρίτος, "οποιοσδήποτε μπορεί να είναι επικίνδυνο πρόσωπο".

Δεν απαντώ, εχω πάρει πίσω το διαβατήριο από την άλλη μπατσοκυρία, και ζητώ να πάω στη θέση μου για να μην χάνει άλλο τον χρόνο της μαζί μου, συγχρόνως με κατηγορεί. Επιστρέφοντας, λέω δυνατά κάτι για δικτατορίες. Η απάντηση που παίρνω απ' την τρελή "αν δεν θέλεις φασαρίες να μην ταξιδεύεις"! μετά άρχισα να βρίζω.

Έχει έρθει η σειρά του νεαρού μπροστά μου, που όταν με σήκωσαν γύρισε και μου είπε οτι δεν ειμαι υποχρεωμένη να σβήσω τις φωτογραφίες μου. Το είχε πει επανειλλημένα και έντονα. Τον ενημέρωσα οτι τελικά, έκαναν μια επιμέλεια... Τους ακολούθησε ήσυχα και λίγο μετά βγήκαν εξω όλοι μαζί, μάλλον ήρεμοι. Επαγγελματίας φωτορεπόρτερ. Το πρωί στην πόλη, οι μπάτσοι είχαν σκοτώσει δύο ανθρώπους και συλλάβει μερικούς άλλους. Είδα τις λήψεις του με στρατό μαυροντυμένων να κρατούν κάποιον και δίπλα άνθρωποι της γειτονιάς περνούν με τα παιδιά τους. Μου ειπε οτι όλοι τους ειναι πάρα πολύ φοβισμένοι. Προφανώς τους είχε δείξει επαγγελματική κατανόηση και έτσι ψιλοηρέμισε η συμμορία.

Άνοιξα το κινητό με την ελπίδα να τις βρω στον κάδο. Όχι, είχε κάνει καλή δουλειά. Ήττα. Σκέφτηκα θα "κλέψω" από κάποιον μπάτσο στο Άμστερνταμ, εξάλλου όλοι ίδιοι είναι. Όχι, τίποτα, κανένας, πουθενά. Ο Κεντρικός Σταθμός ελεύθερος και σε κανονικούς ρυθμούς. Ούτε ένα μπατσόνι για να βγάλω το άχτι και την φωτογραφία μου. Βγήκα στους δρόμους. Κανένας πουθενά. Στη διαδρομή η πόλη με πήρε στην ησυχία και τον ρυθμό της. Άμστερνταμ, παιδική χαρά. Αισθάνθηκα ασφαλής. Οι άνθρωποι κοιτάζονται στα μάτια.



Συνδεδεμένο κείμενο εδώ

No comments: